ورزش حرفه ای و استعداد یابی از سنین پائین

 ورزش مرتب تاثیری شگرف در بالا بردن روحیه و افزایش امید به زندگی در جوامع امروزی دارد. این امر به دلیل اهمیتی که دارد ، دولتمردان و مسئولین ذیربط را مجبور به برنامه ریزی و تخصیص بودجه های کلان به این امر نموده است.  

در کشور عزیزمان ایران تنها چیزی که اهمیت ندارد ، ورزش و سلامتی اقشار مختلف جامعه به خصوص اقشار کم درآمد است. بنده زحمات کشیده شده توسط مسئولین محدود و انگشت شمار را نادیده نمی گیرم و به تلاش های آنها احترام می گذارم.

اما در کل ، بودجه و طرح هایی که به امر ورزش چه در بخش قهرمانی و چه در بخش همگانی اختصاص پیدا می کند بسیار کم و محدود است.

اگر به فکر سلامتی کارکنان ، سالمندان ، بانوان و اقشار مختلف نیستیم ، حداقل به فکر کودکان ، نوجوانان و جوانان برومند ایرانی باشیم. مگر این شکوفه های امید سرزمینمان به چه گناه ناکرده ای باید این گونه در شرایط سخت به دنبال آرزو های ورزشی خود باشند و بهای سنگین سالم زیستن را در این جامعه آلوده را بپردازند.

ما می توانیم حداقل یک برنامه منسجم و به روز در مدارس کشورمان داشته باشیم. زمان اختصاص یافته به ورزش در مدارس کشور که به زنگ ورزش معروف است بسیار اندک است و این امر به دستان معلمانی با مدارک تحصیلی بسیار پائین سپرده شده است که گاها ورزشکاران قدیمی که از دانش امروزی تربیت بدنی بی اطلاع هستند را تشکیل می دهند.

کودکان ما احتیاج به نشاط و آرامش دارند. که این امر میسر نمی شود الا با برنامه ریزی کلی در وزارت آموزش و پرورش البته با هماهنگی و مساعدت سازمان تربیت بدنی . همین طور برای استعداد یابی به کارشناسان تربیت بدنی احتیاج داریم که تمام هم و غمشان تربیت این نوگل های باغ ایران زمین باشد.

البته نمی توان از تحولات خوبی که در این امر (البته ورزش همگانی) که در مدارس ابتدایی صورت گرفته به سادگی گذشت. این تحولات که شامل ورزش صبحگاهی ، تغذیه سالم، نظارت بر رژیم غذایی کودکان، ارائه بروشورهای آموزشی به کودکان و خانواده های این عزیزان و....

اما مشکل بزرگتر استعداد یابی در این سنین و در مدارس کشور است. البته مطلع هستیم که در برخی از مدارس پایتخت این امر نه به شکل حرفه ای بلکه فرمالیته انجام می گیرد.

امر خطیر استعداد یابی باید به دستان اهلش یعنی اشخاص تحصیل کرده و آشنا با مباحث روانشناختی ، تربیت بدنی نوین و یک رشته تخصصی ورزشی ،سپرد.

این گونه نباشد که شخصی با مدرک لیسانس تربیت بدنی ، خود را کارشناس همه رشته های ورزشی بداند. خیر تحصیلات آکادمی ضروری است ولی کافی نیست. این اشخاص (کارشناسان تربیت بدنی ) خود باید در یک رشته ورزشی تخصص داشته باشند. این گونه می توان تا حدی روی برنامه ریزی پیش رفت.

امید است مسئولان کشورمان بیشتر به امر ورزش به خصوص از سنین پائین توجه داشته باشند و در آینده نزدیک ایرانی آبادتر با استعدادهای بالفعل را مشاهده کنیم.

از تمامی دوستان و مسئولین دلسوز نهایت تشکر را دارم

و برایشان آرزوی سلامتی می کنم

تاثیر ورزش روی بیماری دیابت

امروزه یکی از شایع ترین بیماری های غیر واگیر (غیر عفونی)، بیماری دیابت یا همان مرض قند است.

تاریخچه شناسایی این بیماری به صد ها سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد. ایرانیان برای درمان و جلوگیری از بروز این بیماری راهکار های متعددی را پیشنهاد کرده اند.

دانشمند شناخته شده ایرانی "ابن سینا" در این مورد تحقیقات قابل توجهی نموده است. در کتاب قانون ابن سینا تاثیر چند گیاه بر روی مرض قند مورد تحقیق ایشان قرار گرفته است.

به علت موضوع این تحقیق در مورد دیابت و تاثیر ورزش در درمان و جلوگیری از بروز آن ، به بحث در شاخه های دیگر نمی پردازیم. یکی از ضرب المثل های قدیمی در مورد امراض " پیشگیری به از درمان" است. با پیشگیری می توانیم نه تنها از بروز علائم دردناک و بد بیماری جلوگیری کنیم بلکه می توانیم به یک زندگی سالم سراسر از شادابی سلام کنیم.

ورزش یعنی سوخت و ساز بالا ، یعنی تحرک و شادابی در عصری که بیشتر کارهای بدنی انسان به گردن ماشین آلات ساخته شده به وسیله آن افتاده است. امروزه دوری از زندگی ماشینی و تغذیه مناسب در کشورهای پیشرفته به یک رویا تبدیل شده است.

در هر صورت در کشور عزیزمان ایران که در حال توسعه می باشد و تا کنون زندگی ما به آن شکل ماشینی نشده است ، چه بهتر است که با یک برنامه ریزی مناسب و منسجم بتوانیم میزان تحرک بدنی خود را به میزان مناسب در طول روز داشته باشیم و تغذیه خود را متناسب با میزان تحرک تنظیم کنیم.

میزان مبتلایان به این بیماری در کشورهای پیشرفته بیشتر دیده می شود. در جهان حدود یک میلیارد نفر از این بیماری رنج می برند (آمار سازمان بهداشت جهانی 2007 میلادی).

در ایران نیز تعداد قابل توجهی به میزان 15 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.

البته این آمارها دقیق نیست زیرا بسیاری از افراد که به دیابت نوع یک مبتلا هستند بعد از مدت زیادی به بروز بیماری یقین پیدا می کنند زیرا علائم قابل توجهی در ابتدای بروز به بیماری دیده نمی شود.

آسیب پذیر ترین سن برای ابتلا به این بیماری نیز سنین جوانی می باشد که با تغذیه نامناسب و عدم تحرک به ابتلا به این بیماری مستعد تر هستند.

اخلاق حرفه ای در مربیگری هنرهای رزمی

اخلاق حرفه ای نه تنها در هنرهای رزمی بلکه برای دستیابی به موفقیت در هر رشته ای لازم است. مربی مذکور باید چهار چوب حرفه ای در اخلاق و منش مربیگری را رعایت کند.

اخلاق مختص به افراد است و در منحصر به فرد بودن آن شکی نیست ولی برای اطمینان از نتیجه حاصله باید تا حدی که با اعتقادات شما تداخل نداشته باشد ، به این فاکتورهای حرفه ای اخلاق تن در دهید.

این فاکتورها که بنا به اعتقادات مردم و ملل مختلف متفاوت است ، بسیار وسیع است. بنا به شرایط تنها به تعدادی از آنها می پردازیم که با دین مبین اسلام منافات نداشته باشد و همچنین از اهمیت برخوردار باشند.

فاکتورهای اخلاق حرفه ای از این قرار هستند:

1.     اعتقاد به کار (مربی باید طوری تمرین کند که اعتقاد واقعی به هدف و کار محوله در اعمال ، افکار و گفتارش هویدا باشد)

2.     ایمان به نتیجه ( مربی موفق کسی است که در ابتدا خویش و استعداد های خویش را بشناسد سپس با مطالعه و استفاده از تجربیات خود و دیگران کار محوله را آغاز کند سپس به گرفتن نتیجه ایمان و باور داشته باشد)

3.     اعتماد به ورزشکاران ( یکی از مهمترین فاکتورهای اخلاق حرفه است به این معنا که مربی مذکور با ایمان قلبی کامل و اعتقاد به نتیجه ، هنرجویان خود را انتخاب کند سپس به آنها اعتماد کند و زمان بدهد تا خود را ثابت کنند)

4.     احترام به دیگران (هیچ مربی در هر سطحی نباید به خود اجازه دهد که دیگران را یا عقایدشان را مورد تمسخر قرار داده و به دیگران بی احترامی کند. این عمل زشت عقده های نهفته گذشته او را آشکار می کند)

5.     استفاده از تجربیات دیگران (شهامت داشته باشید و بدون خجالت از تجربیات دیگران استفاده کنید. به قول بزرگی ؛ تجربه کلید موفقیت است و بهای آن سنگین پس چه بهتر که از تجربیات دیگران استفاده کنید)

6.     پذیرفتن نتیجه (برای رسیدن به نتیجه دلخواه باید در زمان های مشخصی نتیجه حاصله را با برنامه خود چک کنید تا ببینید که تا چه حدی به اهداف خود جامه عمل پوشانده اید. نتیجه هر چه است ، نتیجه تلاش شما بوده است )

7.     پذیرفتن اشتباهات (قدم بعدی این است که در صورت مواجه با شکست یا مشکل اشتباهات خویش را بپذیرید. تا اشتباهات خود را نپذیرید نمی توانید آنها را برطرف کنید)

8.     تلاش برای اصلاح اشتباهات (بعد از پذیرفتن اشتباهات باید با برنامه ای منسجم به برطرف ساختن آن همت کنید. اصلاح اشتباهات یعنی اینکه تا موفقیت راهی نمانده است)

9.     شنیدن نظرات (نظرات دیگران هر چقدر به نظر شما بی اهمیت باشد اما در آن حرفی نهفته است که حاصل نگاهی متفاوت است. برای کسب نتیجه بهتر از نظرات دیگران استفاده کنید)

از ابتدا تا انتهای مسیر به خدا توسل کنید

تلاش کنید ولی نتیجه هر چه است شاکر حق تعالی باشید

موفق و پیروز باشید

مهنـدس حـسین یوسـفی

درج مقالات علمی ورزشی

با سلام بر شما دوستان عزیز...  

شما می توانید مطالب و مقالات خود را در زمینه ورزشی به خصوص ورزشهای رزمی را برای ما بفرستید تا با درج نام خودتان این مطالب را در وب قرار دهیم.  

البته مقالات شما باید دارای بخش مرجع (Refrence)باشد. در غیر این صورت پذیرفته نخواهد شد. 

همین طور شما با عضویت در بخش خبرنامه می توانید از جدیدترین اخبار دنیای هنرهای رزمی با خبر شوید. 

از حسن توجه شما متشکریم